Full house in het theater Sering. 38 personen namen deel aan de aangrijpende monoloog die Rebecca Huys ons ten gehore bracht. Dwarreloogst gaat over de noodzaak van het ‘niets doen’. Over ontsnappen aan kloktijd en herontdekken van ‘innerlijke tijd’. We volgen het verhaal van een vrouw die herstelt van een burn-out. Ze beseft dat tijdens haar periode van ziekte haar redding lag in het ‘opgaan in de leegte’ waardoor verbroken verbindingen werden hersteld en zij thuiskwam bij zichzelf. Nu is haar hele wezen ‘gereset’ naar een soort van oertijd en een andere manier van zijn. Terug de kloktijd instappen lijkt niet meer mogelijk. *** Rebecca Huys studeerde in ’97 af aan Studio Herman Teirlinck en startte bijna meteen als actrice bij de VRT. Na jaren trouwe dienst ruilde ze televisie in voor theater. Voor Sering schreef en regisseerde ze meerdere theaterteksten. ***
Het werd een tekst die de mens beschrijft in al zijn kwetsbaarheid, breekbaarheid en puurheid en hoe deze worstelt met het gewicht van de wereld.
Tijdens het schrijven van ‘Dwarreloogst’ begon ze gestaag weer met tekenen, haar andere passie, die ze lang geleden opzijschoof toen ze besloot voor acteren te gaan. Haar tekeningen openen de deur naar De Tuinen van Ree, waar het kleurrijke Muizemeisje leeft. Het is een wereld die vooral bestaat uit tijd en ruimte, en een plaats creëert voor het leven dat daarbinnen mogelijk is.
Met de tekst die woord voor woord groeide en steeds dieper groef, kwamen de tekeningen meer en meer tot leven, en verliep hun evolutie als een symbiose. Daarom besliste Rebecca om tijdens de voorstellingenreeks van Dwarreloogst ook haar tekeningen op te hangen. Het één bestond niet meer zonder het ander.
